Een Brabantse bruiloft

Ik heb diverse trouwceremonies meegemaakt maar deze spande de kroon, ook al vond het plaats in een doodgewoon Brabants rijtjeshuis. Er waren zeker dertig West-Afrikaanse mensen aanwezig, opeengepakt in huiskamer en keuken. Totaal niet coronaproof dus, maar trouwen is nu eenmaal iets heiligs en zeker in de islam. Toch werd er met corona rekening gehouden: na afloop van de ceremonie was er geen groot feest waar normaal honderden mensen op afkomen (dat zou dan niet in dit ruitjeshuis zijn).

De bruid was Aissata (21), Oumars dochter. Ik fotografeerde haar voor het eerst in 2014 toen ze vanuit Guinee in Nederland aankwam, samen met haar jongere broer Ibi. De bruidegom komt uit Nantes, Frankrijk. Het was een prachtige ceremonie waar ik niks van begreep want iedereen sprak Susu, een West-Afrikaans dialect dat veel in Guinee wordt gebruikt. Er werd voortdurend contant geld uitgewisseld, een fascinerend tafereel. De imam had zijn kinderen meegenomen. Na afloop was er heerlijk eten, want bruiloft. Wat een geluk!